Displaying items by tag: مساجد

این مسجد در خراسان جنوبی، شهر قاین قرار دارد. قدمت این بنا به سده هشتم ه.ق(دوره تیموریان) بر میگردد و به شیوه آذری ساخته شده است. اما گروهی از باستان شناسان مقعتقدند این بنا قبلا آتشکده بوده است.(به دلیل مشاهده آثار تنور در شبستان غربی).این مسجد دارای مساحتی بالغ بر 2470 متر مربع است که 65 متر طول و 38متر عرض دارد.نمای آن آجری و دارای دو در ورودی شرقی و شمالی و 11 پنجره از نمای خارجی می باشد. درب اصلی آن شرقی می باشد که روبروی ایوان اصلی مسجد قرار دارد. همچنین این بنا دارای دو  شبستان شرقی و غربی است که 18متر ارتفاع ، 11متر عرض و 22متر طول است.صحن این مسجد دارای 22رواق است. در ایوان مسجد در وسط دیوار جنوب محراب اول قرار دارد که به سمت بیت المقدس است و در جنوب غربی آن محراب دوم قرار دارد که رو به کعبه ساخته شده است

 This mosque is located in the south of Khorasan, Qain city. It dates back to the 8th century (Timurid dynasty) and was built in Azeri style. But a group of archaeologists believe that the building was formerly a fireplace (due to the observation of the tenor in the western nave). The entrance is east and north and 11 windows are exterior. Its main door is east facing the main porch of the mosque. It also has two eastern and western niches that are 18 meters high, 11 meters wide and 22 meters long. The mosque has 22 porches. On the porch of the mosque is in the middle of the south wall of the first altar to Jerusalem, and to the southwest of the second altar, which faces the Kaaba.

مسجد جامع اردستان (ثبت تاریخی ۲۸۴) از مساجد بسیار زیبای دوران سلجوقی بشمار میرود . این جامع دارای شبستان و گنبد آجری و ایوان بزرگی است، در طرفین شبستان بزرگ شبستانهای کوچکتری ساخته شده، و صحن آن دارای ایوان و غرفاتی میباشد.

شهر در زوزن که روزگاری دارای جلال و شکوه بوده، برای زمان طولانی بنایی باشکوه و منحصر به فرد را در خود جای داده است. مسجد ملک زوزن مربوط به قرن ۷ هجری قمری، واقع در شهرستان خواف، دارای آجرکاری و کاشیکاری های بسیار ارزشمند و زیبا می‌باشد. این مکان در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۴۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد ملک زوزن به سبک خراسانی ساخته شده است و توسط  ملک قوام الدین زوزنی، بر بقایای مسجد قبلی، در سال ۶۱۶ هجری بنا نهاده شده است. طبق بررسی های باستان شناسان در شهر تاریخی زوزن، آثاری از قرون اولیه اسلام تا دوران ایلخانی کشف شده است که بیانگر قدمت تاریخی این محدوده می‌باشد. بیشتر آثار بدست آمده در شهر تاریخی زوزن متعلق به قرون ۴ تا ۷ ه‍.ق است. این شهر در ۳۰  شهریور ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌است.

مسجد جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر، از کهن ترین و کم نظیرترین مساجد ایران که در محله ی دباغان خیابان شهدا (سپه) شهر قزوین واقع است. بنا به سبک چهارایوانی است و دارای هشت شبستان بزرگ در 4 طرف حیاط مستطیل شکل به مساحت چهار هزار متر مربع است که از نظر وسعت جزو بزرگترین صحن های مساجد ایران محسوب میشود.در نقطه ی مرکزی حیاط حوض بزرگی وجود دارد. مسجد دارای 2 درب در قسمت های غربی و شرقی میباشد، در حال حاضر در شرقی ورودی اصلی ست که به خیابان شهدا منتهی میشود.

ارگ علیشاه یا مسجد علیشاه معرف بنای عظیم و با شکوهی از قرن هشتم هجری در تبریز است . ساختمان این بنا و منارهای مرتفع آن از آثار تاج الدین علیشاه تبریزی وزیر غازان خان ایلخان مغولی بوده است. اکنون از آن بنای عظیم و مشهور فقط قسمتی از دیواره های آجری محکم و قطور آن باقی مانده، و بقیه بنا بتدریج خراب و منهدم شده است. تاریخ ساختمان این بنای مشهور باید بین سالهای 716 - 736 هجری قمری باشد. ارگ تبریز در سال 1310 شمسی به شماره تاریخی 170 ثبت شده است.

بنای اصلی مسجد کبود تبریز متعلق به زمان جهانشاه قره قویونلو و نیمه دوم قرن نهم هجری است. بانی این بنا صالحه دختر جهانشاه بوده است. از آثار باقیمانده، عظمت و شکوه دیرین مسجد روشن و مبرهن است . سر در اصلی مسجد نمونه ممتازی از تزیینات کاشیکاری میباشد. در این سردر، معرق کتیبه ای بخط رقاع در متن لاجوردی و زمینه سفید نصب شده که از عالی ترین مظاهر زیبایی و کامل معرق کاری دوره اسلامی بشمار است.