Displaying items by tag: تپه باستانی

عکسی از گوهر تپه
در منطقه نکاء در استان مازندران

گوهرتپه یکی از استقرارگاه‌های پیش از تاریخی ایران است که در دوران مس و سنگ (۳۵۰۰ ق. م) شکل گرفته‌است. قرار داشتن این محوطه در حد فاصل دره‌ها و غارهای باستانی همچون غار هوتو، غار کمربند و غار کومیشان اهمیت آن را دو چندان کرده‌است.

Gohar Tapeh

Or the Hill of Jewels

location: Neka, Mazandaran, Iran

Gohar Tapeh is 3500 B.C. old and is one of the pre historic habitats of early Iranians who in the age of Iron and copper lived there. This place is located in between valleys and ancient caves like the cave of Hutu and cave of kumishan.

اتاق ها و انبارها: دومین اثر مهم معماری نوشیجان ، دژ این مکان است که در یک پلان زمین صاف با اطاق نگهبانی هماهنگ گردیده و متصل به یک پلکان است و در طول ، چهار انبار تسلیحاتی موازی دارد. دژ، شامل حصار و بارو و اطاقهای مسکونی و انبار و مخازن می باشد که مجموعه ای به طول 25 و عرض 22 متر را فراگرفته اند.

معبد اصلی یا معبد مرکزی بنایی است به صورت نیمه چلیپا یل 8 گوش که با خشت خام و با همان عناصر معماری دژ نوشیجان ساخته شده است .

تپه بالکین مربوط به هزاره سوم تا دوم ق م است و در شهرستان شهریار، روستای مهرچین واقع شده   بالکین نام یکی از محوطه‌های باستانی استقراری عصر آهن در بخش ملاردِ استان تهران، در دشت شهریار است 

این تپه در 60 کیلومتری جنوب استان همدان و 20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر واقع شده است. تپه دارای 80 متر طول و 30 متر عرض می باشد و ارتفاع آن 37 متر است. تپه نوشیجان از دو قسمت طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.

این تپه در 60 کیلومتری جنوب استان همدان و 20 کیلومتری غرب شهرستان ملایر واقع شده است. تپه دارای 80 متر طول و 30 متر عرض می باشد و ارتفاع آن 37 متر است. تپه نوشیجان از دو قسمت طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است.

گودین تپه منطقه وسیعی است که تقریباً در حدود دوزاده کیلومتری جنوب شرقی کنگاور نزدیک کرمانشاه در حوالی بین کردستان و لرستان واقع است. مرکز ارتفاعات گودین تپه ، دارای مساحتی در حدود 5 هکتار و ارتفاع تقریبی 26 متر از سطح زمین های مجاور می باشد. این منطقه از سوی شمال به شعبات شرقی رود گاماسب محدود است. ابعاد اصلی تپه در حدود 450 × 300 متر می باشد و یکی از بزرگترین تپه های باستانی این منطقه بشمار می رود. این تپه که به سرپرستی کایلریانک[1] حفاری شده است، دارای هفت دوره اصلی می باشد که فرهنگ های مختلفی را در بر دارد و بدون شک با ارزیابی بیشتر و آزمایش های دقیق تر می توان طبقات آن را به شعبات فرعی و گوناگون بخش نمود که در میان طبقات فوق طبقۀ II ، استقرار  مادها را در گودین روشن می سازد که در اینجا بقایای آثار معماری طبقۀ فوق را به اختصار مورد بررسی قرار می دهیم.

این تپه باستانی در 5 کیلومتر ی شهرکاشان واقع شده است. کاوش های علمی در این تپه از سال 1933.م به سرپرستی  رمان گیرشمن[1] شروع شده و در نتیجه این کاوش ها ، 71 دورۀ فرهنگی در تپه سیلک شناسایی شده که قدمت قدیمی ترین آن به 5500 سال پیش از میلاد می رسد.

در سیلک سه تپه باستانی کشف شده که یکی تپه مرکزی و دو تای دیگر را قبرستان های A و  B تشکیل می دهند.

تپه باستانی بازگیر در جنوب شرقی روستای بازگیر و در حاشیه ضلع غربی رودخانه ترکولو در ۲کیلومتری شمال شهر مینودشت در شرق استان گلستان قراردارد . این تپه به شماره ۳۵۴۷ در تاریخ ۲۵/۱۲/۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.بخش عمده از عرصه و حریم تاریخی و منظری این مکان باستانی در محدوده روستای بازگیر قراردارد . ساخت و سازهای بی رویه ، درختکاری، جاده سازیی و … محوطه را مورد تهدید قرار داده است.