Displaying items by tag: معماری

این بنا آرامگاه منسوب به بابالقمان سرخسی، عارف مشهور سده چهار  شامل گنبدی دو پوشه آجری با ایوانی بلند است همچنین نوار کمربند مانندی قسمت مدور گنبد را از ساقه و دیواره آن که بر روی قاعده چندپهلویی قرار گرفته‌است، جدا می‌کند. در بدنه هر ضلع آن، روزنه‌ای برای روشنایی درون گنبد تعبیه شده‌است؛ و تزئینات گچی، گچ بری و آجرکاری آن ممتاز است. درون طاق‌ها مزین به نقوش هندسی لوزی‌شکل (برجسته و گود) می‌باشد. آرامگاه لقمان، بنایی عظیم و آجری در شهرستان سرخس در منتهی‌الیه شمال شرقی ایران است. این بنای آجری در فاصله بسیار کمی از مرز ایران و ترکمنستان قرار دارد.

خانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان صوراسرافیلخانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان صوراسرافیل

معبد اصلی یا معبد مرکزی بنایی است به صورت نیمه چلیپا یل 8 گوش که با خشت خام و با همان عناصر معماری دژ نوشیجان ساخته شده است .

سبک معماری و بادگیرهای زیبا و ساباط در جانب شمال شرقی این سازه و تزئینات گچی در بخش‌های دیگر بنا از ویژگی‌های بارز خانه مستوفی به شمار می‌رود. نقشه کلی این عمارت مستطیل شکل می‌باشد و ورودی آن در میانه ضلع جنوب غربی واقع شده است. پس از ورودی دالانی کم عرض قرار دارد که به حیاط متصل می‌شود. در طرفین دالان ورودی دو اتاق کوچک تعبیه شده‌است. صحن حیاط فضایی مستطیل شکل دارد که با آجرهایی مربع شکل فرش شده‌است

خانه مستوفی الممالک خانه ای قاجاری با قدمت صدو بیست وپنچ ساله ساله است که به نوعی نمایان گر تاریخ معاصر ایران است.

کلیسای کانتور در قزوین در دوره قاجار به وسیله یک معمار ایرانی برای مهندسین وکارگر های روس ساخته شده است این یک کلیسا ارتدکس وکوچگترین کلیسای ایران است ودر زمان قدیم ناقوسی داشته که الان وجود ندارد و در حال حاضر تحت نظرمیراث فرهنگی است از این کلیسا در حال حاضر هیچ استفاده مذهبی نمی شود

عمارت بادگیر در کاخ گلستان میدان ارک تهران واقع شده‌است. بین سال‌های ۱۲۲۰ و ۱۲۶۰ به دستور فتحعلی شاه قاجار ساخته شد. مظفرالدین‌شاه قاجار در «عمارت بادگیر» کاخ گلستان تاج‌گذاری کرد.

تپه باستانی یا تپه تاریخی تپه ای است که از تخریب کامل یا ناقص شهر،قلعه، زیگورات یا هر بنای عظیم دیگری در گذشته، حاصل شده‌است.
برخی از تپه‌های باستانی در ایران ۹ تا ۱۰ هزارسال قدمت دارند.
تپه‌های باستانی در ایران همواره مورد تاراج قاچاقچیان آثار باستانی بوده و گاه تعیین حریم آن‌ها موجب اختلاف سازمان‌های میراث فرهنگی و نهادهای عمرانی است برخی دیگر از این تپه‌ها نیز به محل اقامت بیخانمان‌ها و معتادان تبدیل شده‌است

توسعه، تحول و گسترش کاروانسراهای ایران در دوره های مختلف بستگی به وضعیت اجتماعی ، اقتصادی و مذهبی داشته و شکلیابی و توسعه ی آن متناسب با موارد یلد شده بوده است. یکی از علل پیدایش کاروانسراها را می توان نیاز مبرم کاروان و کاروانیان به حمایت در طول سفر دانست.

در ادوار اسلامی عوامل متعددی در شکلیابی و توسعه کاروانسراها داشته است که مهمترین آنها را دلایل مذهبی ، نظامی و اقتصادی تشکیل می دهد. همانند دیگر هنرهای اسلامی اطلاعات پیرامون کاروانسراهای اوایل اسلام اندک است.در سفرنامه ها و کتابهای جغرافیای تاریخی مثل« ابن حوقل» و « ناصر خسرو» اطلاعاتی در مورد ایجاد کاروانسراها در پیوند تجارت و زیارت دیده می شود. سلسله های اوایل اسلام، مانند «  آل بویه» ، « سامانیان» و « آل زیار» به ایجاد بناهای عام المنفعه و آب انبارها اهمیت بسیار می دادند؛ مانند «رباط ماهی» در جاده مشهد- سرخس که به صورت چهار ایوانی از یادگاران آن زمان است.