آشنایی با کاخ و موزه سعدآباد - تهران
بخش دلانگیزی در شمال شهر تهران در کوهپایههای توچال و دره سرسبز دربند وجود دارد که مجموعه سعدآباد با یک میلیون و صد هزارمترمربع وسعت در این گستره قرار گرفته است.
سعدآباد از شمال با کوههای البرز، از شرق با گلابدره، از غرب با ولنجک و از جنوب با تجریش همسایگی دارد و در زمان قاجار محل استقرار و سکونت تابستانی شاهان این سلسله بوده است.
پس از کودتای 1299 در وسعتی تازه و الحاق باغهای مختلف، این مکان به اقامتگاه تابستانی پهلوی اول تبدیل شد.
کاخ و کوشکهایی به مناسبت و ضرورتهای گوناگون در جای جای این پهنه به فاصلهای از بازمانده بناهای قاجار سر برآورده که طی سالیان به چهارده کاخ کوچک و بزرگ، هرکدام به سبک و شیوهای در معماری رسیده است.
در زمان پهلوی اول، سراسر باغ سعدآباد از رودخانه دربند مشروب میشد. رضاپهلوی آب رودخانه دربند را خریداری کرد و به آبیاری این باغ اختصاص داد ولی پهلوی دوم 12 ساعت از آب رودخانه را به رعایا داد.