بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
پل بابا محمود مربوط به قرن هفتم، دوران مغول سلطان محمد خدابنده (الجایتو) است و در شهرستان فلاورجان، بخش پیربکران محله کرافشان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۶۳۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
Baba Mahmoud Bridge belongs to the seventh century, the Mongol era of Sultan Mohammad Khodabandeh (Al-Jaito) and is located in Falavarjan city, Pirbakran section of Krafshan neighborhood.
این قلعه در استان خراسان جنوبی در شهر قائن قرار دارد و مربوط به دوره سلجوقی می باشد که توسط فداییان اسماعیلیه مورد استفاده قرار می گرفته است. البته برخی منابع قدمت این بنا را تا دوران هخامنشیان تخمین می زنند.این قلعه در استان خراسان جنوبی در شهر قائن قرار دارد و مربوط به دوره سلجوقی می باشد که توسط فداییان اسماعیلیه مورد استفاده قرار می گرفته است. البته برخی منابع قدمت این بنا را تا دوران هخامنشیان تخمین می زنند.این قعله در محوطه ای وسیع به طول 600متر روی کوه احداث شده معماری قلعه با استفاده از پستی و بلندیهای کوه از دو قسمت متمایز ساخته شده است یکی قسمت سربازان و جنگجویان ودیگر قسمت امیر نشین و فرماندهی این دژ از سمت جنوب و جنوب شرق به کوهستان و از سمت غرب وشمال به دشت قاین محدود شده راه رسیدن به قلعه از دره ای در غرب آن میگذرد.
The castle is located in the south of Khorasan province in the city of Qaen and belongs to the Seljuk period used by the Ismaili Fadayans. Some sources, however, estimate that the building dates back to the Achaemenid period.The castle is located in the south of Khorasan province in the city of Qaen and belongs to the Seljuk period used by the Ismaili Fadayans. Some sources, however, estimate that the building dates back to the Achaemenid period.Built on a 600-meter-wide enclosure on the mountain, the castle's architecture is constructed using two distinct mountain slopes, one of soldiers and warriors and the other of the emirate and command of the fort from the south and southeast of the mountain. From the west and the north to the confined plain of Qain, the road to the castle passes through a valley to the west.
کاروانسرای پا قله کندوان بعد از تونل کندوان در فاصله دویست وپنچاه متری در سمت راست جاده قرار دارد.این کاروانسرای کوهستانی در دوره ساسانی ساخته شده است و جنس آن از لاشه سنگ می باشد. شکل کلی بنا به صورت چهارضلعی در ابعاد 9 در 22 متر می باشد. کاروانسرا دارای پنچ گنبدِ نورگیر دار بوده که سه تا ار آ نها سالم است. هر گنبد روی ۴ طاقِ کلنبه ای استوار است. به گفته محلی ها این کاروانسرا تا زمان رضا شاه مورد استفاده قرار می گرفته است.
این بنا آرامگاه منسوب به بابالقمان سرخسی، عارف مشهور سده چهار شامل گنبدی دو پوشه آجری با ایوانی بلند است همچنین نوار کمربند مانندی قسمت مدور گنبد را از ساقه و دیواره آن که بر روی قاعده چندپهلویی قرار گرفتهاست، جدا میکند. در بدنه هر ضلع آن، روزنهای برای روشنایی درون گنبد تعبیه شدهاست؛ و تزئینات گچی، گچ بری و آجرکاری آن ممتاز است. درون طاقها مزین به نقوش هندسی لوزیشکل (برجسته و گود) میباشد. آرامگاه لقمان، بنایی عظیم و آجری در شهرستان سرخس در منتهیالیه شمال شرقی ایران است. این بنای آجری در فاصله بسیار کمی از مرز ایران و ترکمنستان قرار دارد.
خانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان صوراسرافیلخانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان صوراسرافیل
در اواخر دوره قاجار و در سال 1293 خورشیدی بود که طی مراسمی با حضور ارباب کیخسرو شاهرخ -رییس وقت انجمن زرتشتیان تهران- سنگ بنای معبد آدریان گذاشته شد.
خوسْفْ یکی از شهرهای استان خراسان جنوبی و مرکز شهرستان خوسف بوده و از مناطق کویری به حساب میآید.
این شهر یکی از کهنترین شهرهای جنوب خراسان محسوب شده که در منابع تاریخی ازآن با نامهای خسف، خسب، خوسف یاد شدهاست. در کتاب نزههالقلوب حمدالله مستوفی از خوسف به عنوان معظمات بلاد قهستان یاد شدهاست.
وجود بافت قدیمی با آثار تاریخی از ویژگیهای شاخص این شهر محسوب میشود. این بافت که به لحاظ موقعیت طبیعی و واقع شدن بر روی هسته مقاوم، از زمین لرزه در امان مانده و یکی از سالمترین بافتهای تاریخی در منطقه بهشمار میرود.
در رابطه با آثار تاریخی این شهر میتوان به مسجد جامع خوسف، آرامگاه ابن حسام خوسفی، قلعه خوسف، خانههای علوی و مالکی و مدرسه ابن حسام اشاره نمود.
Khosf is one of the cities of southern Khorasan province and the center of the city of Khosf and is considered as desert areas.Khosf is one of the cities of southern Khorasan province and the center of the city of Khosf and is considered as desert areas.
This city is considered one of the oldest cities in southern Khorasan, which is mentioned in historical sources by the names Khosf, Khasb, Khosf. In the book of Nizheh al-Kabul, Hamdollah Mostofi of Khosf is considered as the Deathly Hall of Qur'istan.
The existence of an old texture with historical monuments is one of the city's main features. This texture, which is naturally occurring on a resistant core, is out of earthquake and is one of the healthiest historical textures in the region.
In relation to the historical monuments of this city, the mosque of Khomein Mosque, the tomb of Ibn Hosam Khosfi, Qaleh Khosf, Alavi and Maliki houses, and Ibn Hussam school are mentioned.
اتاق ها و انبارها: دومین اثر مهم معماری نوشیجان ، دژ این مکان است که در یک پلان زمین صاف با اطاق نگهبانی هماهنگ گردیده و متصل به یک پلکان است و در طول ، چهار انبار تسلیحاتی موازی دارد. دژ، شامل حصار و بارو و اطاقهای مسکونی و انبار و مخازن می باشد که مجموعه ای به طول 25 و عرض 22 متر را فراگرفته اند.
کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس مقدس به ارمنی: Սուրբ Թադևոս եկեղեցի در سال هزارو صدوچهل وهفت خورشیدی تأسیس گردید همچنین با استناد به خاطرات «هُوسِپ هُوهانِسیان» این کلیسا در روز هزارو صدو شصت خورشیدی به دست اسقف اعظم، «گریکور دِرهُوانِسیان»، تقدیس شده است.
کلیسای گئورگ مقدس در تهران، بازارچه قوام الدوله، کوچه کلیسا واقع است. بنای اولیه این کلیسا طبق روایات توسط دو تن از ارامنه ساکن آن محله به نامهای هوسپیان و استپانیان بصورت محراب کوچکی جهت انجام فرایض دینی ارامنه ساخته شده است.