شاید از این منظر بتوان دهه ی پایانی قرن بیشتم میلادی و سال های نخست قرن بیست و یکم را عصر توجه به گردشگری خواند. حجم مطالبی که درباره ی این صنعت و فعالیت های مرتبط با آن در جهان منتشر می شود چندان چشم گیر و بی مانند است که به همین مناسبت آن را صنعت قرن بیست و یکم می خوانند. گروهی با ذکر ارقام و شواهد اقتصادی آثار و نتایج ثمربخش آن در عرصه شکوفایی اقتصادی ملی و بین المللی را مطرح می سازند و دسته ای دیگر بر نقش آن در تعامل میان ملت ها و بنیان نهادن صلح جهانی سخن به میان می آورند. علاقمندان به صنایع پاک این صنعت را کارخانه های بدون دود می خوانند و منتقدان، گردشگری را اسبابی برای جهانی سازی اندیشه ها و منش زندگی غربی، کوکاکولایی کردن جهان و اسبابی برای تهاجم فرهنگی و تخریب محیط زیست می شناسند.
منبع: رنجبریان، بهرام؛ زاهدی، محمد (۱۳۸۸)؛ شناخت گردشگری؛ انتشارات چهارباغ
