بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
سازمان جهانی گردشگری به بررسی مفهوم گردشگری در حوزهای فراتر از تعاریف کلیشهای تعطیلات پرداختهاست. تعریفی که رسما پذیرفته شدهاست و به این صورت است:
فعالیتهایی که شخص در طی سفر و در زمان اقامت در محلی به جز محیط متعارف خود به مدت کمکتر از یک سال متوالی و با اهدافی چون گذراندن اوقات فراغت، کسب و کار و غیره انجام میدهد. اصطلاح محیط متعارف (معمول) جابهجاییهایی بین محیطهای سکونت معمول و سفرهای منظم و عادی بین محل اقامت و محیط کار را شامل نمیشود.
ب)گردشگری خروجی: بازدید ساکنان یک کشور از کشوری دیگر؛
منبع:گلدنر. چارلز. آر؛ ریچی. ج. آر (۱۳۹۲)؛ شناخت صنعت گردشگری اصول، رویهها و رویکردها؛ انتشارات مهکامه ۱۳۹۲؛ صص ۲۴-۲۵
تحقق گردشگری مستلزم فاصله گرفتن از محیط معمول زندگی است. از این رو حرکت و جابهجایی را باید یکی از مولفههای اصلی گردشگری دانست. همانگونه که سیستم گردش خون در بدن اکسیژن و مواد غذایی را به سلولها رسانده و مواد زائد را دفع میکند، حمل و نقل در گردشگری نیز گردشگر را به مقصد رسانده و به مبداء بازمیگرداند و ضامن حیات سیستم گردشگری است چرا که هیچ سفریبدون جابهجایی محقق نمیشود. این جابهجایی از طریق شیوههای مختلف حملونقل انجام میشود. همانطور که کولیر (۱۹۹۴) نیز اشاره دادر، حمل و نقل سه نیاز گردشگر را برطرف میکند: