تجربه‌های سفر، اثرات ژرف و عمیقی بر جامعه و مسافر دارد، زیرا اغلب تجربیات سفر جزء مهم‌ترین و برجسته‌ترین خاطرات زندگی است. (الوانی،1385: 156). سفر، تأثیرات برجسته و مشخصی بر درک ملی و شناسایی سایر افراد دارد. حضور بازدیدکنندگان در هر کشوری بر الگوی زندگی افراد بومی تأثیر می‌گذارد. بازدید کنندگان نیز تحت تأثیر فرهنگ کشور میزبان و ارزش‌های موجود در آن قرار می‌گیرند.

گردشگری مانند صنعت فولاد یا انرژی برونداد فیزیکی یا بازده مشخص و قابل سنجش ندارد (1997: 1،جفرسون و لیکوریش( ، لذابرخی گردشگری را «حرکت مردم» و فشار تقاضا برای خدمات توصیف کرده‌اند، نه صنعت. اسمیت (1995)استدلال می‌کند که بهتر است گردشگری را مجموعه‌ای از چندین صنعت مرتبط در نظر بگیریم (لومسون، 1997: 10) تفاوت اساسی دیگر بین گردشگری و سایر صنایع در این است که گردشگران برای دریافت محصول باید سفر کنند، در حالی که محصولات دیگر از محل تولید به محل مصرف ارسال می‌شود.

نظریه‌ها و دیدگاه‌های مختلفی درباره گردشگری وجود دارد که می توان همه آنها را در چهاردسته مطرح کرد:

«بازاریابی گردشگری یک روند مدیریت فنی شامل پیش‌بینی نیازها و جلب رضایت گردشگران فعلی و آتی است، به طوری که شرکت‌های مسافرتی و عرضه کنندگان را در رقابت با یکدیگر قرار داده است.

مقدمه

صنعت گردشگری یکی از بزرگترین و پربازده‌ترین فعالیتهای اقتصادی در دنیا است که بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد می‌کند و بطور مستقیم و غیر مستقیم، سایر فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. گردشگری یکی از منابع عمده درآمدزایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار می‌آید به طوریکه بسیاری از آن به عنوان صنعت اول دنیا یاد می‌کنند.

گردشگري كارخانه اي ((Factory tourism
بازديد ها و سفرهاي سازمان يافته از كارخانه ها براي ديدن اشياء ساخته شده و فرآيند كاررا گويند كه ممكن است خريد از فروشگاه كارخانه را نيز براي بازديدكنندگان فراهم كند.