گردشگری، ایران گردی، مدیریت جهانگردی
به قلم شهرزاد عابدینی
به سردبیری شهرزاد عابدینی
به سردبیری شهرزاد عابدینی
سازمان جهانی گردشگری[1] در سال 1991 به بررسی مفهوم گردشگری در حوزهای فراتر از تعاریف کلیشهای تعطیلات پرداختهاست. تعریفی که رسماً پذیرفته شدهاست: فعالیتهایی که شخص در طی سفر و در زمان اقامت در محلی به جز محیط متعارف خود به مدت کمتر از یک سال متوالی و با اهدافی چون گذراندن اوقات فراغت، کسب و کار و غیره انجام میدهد. اصطلاح محیط متعارف (معمول) جابهجاییهای بین محیطهای سکونت معمول و سفرهای منظم و عادی بین محل اقامت و محیط کار را شامل نمیشود (گلدنر و ریچی، 1392: 24).
انواع گردشگری
به گزارش خبرگزاری اقتصادی ایران(econews.ir)، "روح الله احمدزاده" با بیان این مطلب افزود: این دو سند در شش ماه آینده تهیه و رونمایی می شود رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور گفت: برای نخستین بار و به منظور توسعه گردشگری مذهبی و طبیعت گردی، دو سند جداگانه در هر حوزه در حال تهیه و تدوین است.
وی اظهار داشت: تفکیک و تخصصی کردن بخش های مختلف گردشگری اثر مثبت خود را در وضع قوانین موضوعه و فرآیند بودجه سنواتی، تدوین آیین نامه ها در حوزه گردشگری نشان می دهد و این اسناد در حکم چشم انداز کلی حرکت کشور در هر یک از این دو عرصه محسوب می شود.