بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
بهرام عابدینی
اتاق ها و انبارها: دومین اثر مهم معماری نوشیجان ، دژ این مکان است که در یک پلان زمین صاف با اطاق نگهبانی هماهنگ گردیده و متصل به یک پلکان است و در طول ، چهار انبار تسلیحاتی موازی دارد. دژ، شامل حصار و بارو و اطاقهای مسکونی و انبار و مخازن می باشد که مجموعه ای به طول 25 و عرض 22 متر را فراگرفته اند.
این تالار بر روی سکویی که از خشت خام ساخته شده ، احداث گردیده و شالودۀ آن بر بنیاد شفته ریزی با ملاط گل و کف سازی نهاده شده است . تالار بصورت شمالی – جنوبی است که 20 متر طول و 15 متر عرض دارد ولی به صورت راست گوشه کامل نیست و ضلع شرقی آن دارای زاویۀ قائمه نمی باشد
گودین تپه منطقه وسیعی است که تقریباً در حدود دوزاده کیلومتری جنوب شرقی کنگاور نزدیک کرمانشاه در حوالی بین کردستان و لرستان واقع است. مرکز ارتفاعات گودین تپه ، دارای مساحتی در حدود 5 هکتار و ارتفاع تقریبی 26 متر از سطح زمین های مجاور می باشد. این منطقه از سوی شمال به شعبات شرقی رود گاماسب محدود است. ابعاد اصلی تپه در حدود 450 × 300 متر می باشد و یکی از بزرگترین تپه های باستانی این منطقه بشمار می رود. این تپه که به سرپرستی کایلریانک[1] حفاری شده است، دارای هفت دوره اصلی می باشد که فرهنگ های مختلفی را در بر دارد و بدون شک با ارزیابی بیشتر و آزمایش های دقیق تر می توان طبقات آن را به شعبات فرعی و گوناگون بخش نمود که در میان طبقات فوق طبقۀ II ، استقرار مادها را در گودین روشن می سازد که در اینجا بقایای آثار معماری طبقۀ فوق را به اختصار مورد بررسی قرار می دهیم.
تپه حصار واقع در حاشیه جنوبی شهر دامغان برای نخستین بار توسط اریخ اشمیت از دانشگاه پنسیلوانیا در سال 1312 مورد کاوش قرار گرفت. بر اثر این کاوش ها روشن شد که این محوطه باستانی دارای سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا پایان عصر مفرغ است .
تپه باستانی یا تپه تاریخی تپه ای است که از تخریب کامل یا ناقص شهر،قلعه، زیگورات یا هر بنای عظیم دیگری در گذشته، حاصل شدهاست.
برخی از تپههای باستانی در ایران ۹ تا ۱۰ هزارسال قدمت دارند.
تپههای باستانی در ایران همواره مورد تاراج قاچاقچیان آثار باستانی بوده و گاه تعیین حریم آنها موجب اختلاف سازمانهای میراث فرهنگی و نهادهای عمرانی است برخی دیگر از این تپهها نیز به محل اقامت بیخانمانها و معتادان تبدیل شدهاست